دل نوشته های برنامه نویسان

با سلام خدمت شما.

من وقتی که کافه بازار رو دیدم و گوشی اندروید خریدم همینجوری تصمیم گرفتم برنامه نویسی اندروید بلد بشم.

رفتم تو بازار و برنامه آموزشی آقای دیوسار رو خریدم ولی حیف...ایران تحریم بود و من تنمیتونستم SDK رو داشته باشم.(من هم خیلی از کامپیوتر حالیم نبود برخلاف الان(!))

هیچی دیگه منصرف شدم...تا اینکه یه روز ADT رو که بهمراه اکلیپس بود رو از یه سایت های ایرانی دانلود کردم...بعدش تصمیم گرفتم برم با اکلیپس برنامه بنویسم..اولش سخت بود ولی بعدش بازم سخت بود(مثلا برای رفتن از یه اکتیویتی به اکتیویتی بعدی باید 4 خط کد مینوشتی)...خیلی کم چیز یاد گرفتم ولی برای تجربه ای در اندروید و آشنایی با بعضی مفاهیم مثل اسم پکیج,منیفست,اکتیویتی و لایوت و ... خوب بودش...بعد حالا دیگه SDK رو داشتم رفتم سراغ B4A...

دیدم خیلی خیلی باحال و آسون و جذابه...آموزش هاش رو از هرجا که بود دنبال کردم ... از این سایت از اون سایت خلاصه همه اینترنت رو زیر و رو کردم...90% آموزش های برنامه نویسی که توی بازار بود رو هم خریدم....شبا تا دیر وقت بیدار میموندم و برنامه های آموزشی رو مطالعه می کردم...من علاقه ی حقیقی رو پیدا کرده بودم....بعدشم که با آموزش های این سایت ادامه دادم...الانم (اگه تعریف از خود نباشه) تو کارم حرفه ای ام.

بعدش که دیدم اینقد برنامه نویسی آسون و شیرینه تصمیم گرفتم #C یاد بگیرم...بعد فهمیدم اونقدر ها هم آسون نیست...ولی خب تقریبا 50% یاد گرفتم سی شارپ رو...

بعد رفتم سراغ جاوا...با اینکه سخت بود من با علاقه سختی رو برای خودم شیرین کردم...

الان هم در خدمت شما در انجمن های برنامه نویسی دور میزنم و سوال ج میدم...

من متولد سال 1379 هستم و در اول دبیرستان درس میخونم...علاقه ی بی نهایت من به برنامه نویسی باعث شده که من دیگه 25 ساعت از روز پای کامپیوتر باشم...من از برنامه نویسی لذت میبرم و واقعا دوستش دارم...برا همینه که میخوام رشته ام تو دانشگاه رو مهندسی نرم افزار انتخاب کنم...برای موفقیتم دعا کنین.

یا علی