جنگ یا هم زیستی؟
طبق تجربه ای که دارم،بین برنامه نویسی و پول همیشه جنگه.
برنامه نویسی یجوری توی خون طرف رسوخ میکنه که اگه از گرسنگی هم بمیره بازم دوست نداری سمت شغل دیگه بری.
البته اینا تجربه شخصیه و تا بحال به اون مرحله نرسیده که ببینم واقعا برنامه نویسی رو ول میکنم یا نه.
ولی پیشنهاد های بدی هم نبوده که دست رد به این شغل ها دادم.
ناگفته نماند من فرزند جانباز هستم و امتیاز های زیادی برای شغل بهم میدادن ولی برنامه نویسی دیگه.
خلاصه که احساس میکنم یه جنگی بین پول و برنامه نویسی هست.
وقتی با یه انگیزه و هیجان و علاقه خاصی که داری برنامه نویسی میکنی،اصلا به عاقبتش فکر نمیکنی.
مثلا شخصا روی پروژه ای کار میکنم،بعد یه قابلیتی رو اضافه بر سازمان براش میذارم و میشینم کلی روش کار میکنم که گاها میشه 3 روز.
توی کدنویسی که میری کنترل از دستت خارج میشه و زمان از دستت درمیاد.
وقتی زمان رو گم کنی ینی خیلی بهت خوش گذشته و بهت حال میده.
میگید نه؟
یه آمار از اقوام تون توی شغل هاشون بگیرید بپرسید که زمان براشون چطوری میگذره.
چون هیچ شغلی مثلا برنامه نویسی جذابیت نداره برا همین اکثر مواقع براشون دیر و سخت میگذره.
ولی برنامه نویسی اینطوری نیست،برنامه نویسیه دیگه.
گاهی اوقات خبری از پروژه نمیشه و از اونجایی که شخصا پروژه محور هستم و پولی برام ماهانه نمیاد در نتیجه میشیم روز مزد.
ینی اگه پروژه نیاد ممکنه پولی نداشته باشم (بجز پس انداز).
ولی با این اوصاف باز هم میرم سمت چیزایی که توی برنامه نویسی خوشم میاد.
اخیرا روی فروشگاه کار میکنم و وقتی که پروژه نیست فروشگاه رو دولوپ میکنم در حالی که خیلی ویژگی هایی که بهش اضافه میکنم ممکنه اصلا مشتری نداشته باشه ولی برنامه نویسی دیگه دوست داری کد بزنی.
خلاصه با اینکه سال ها از برنامه نویسی میگذره و مدام کار میکنم ولی هنوز با عشق کار میکنم.
این تجربه من خیلی طولانیه ولی کوتاه توضیح دادم.
رهگذر